tibb

اخلاط سوخته

به نام خدا

 

گاهى از احتراق اخلاط، خلط سوداوى حاصل مى ‏گردد.

 

اگر از احتراق صفرا خلط سوداوى حاصل شود

 

نشانه آن اضطراب، ناآرامى، فزونى خشم، حرارت بدن و بروز جنون خواهد بود.

 

 

 
اما سوداى حاصل از «احتراق بلغم» نشانه‏اش سکون بیمار و قلت حرارت اوست.

 

 
غرض از «احتراق اخلاط» آنست که در ذات آن خلط گرمى ایجاد مى گردد.

 

 
در این حالت آنچه که از خلط «لطیف» است تحلیل رفته و آنچه «کثیف» است باقى خواهد ماند و
 
سوداى غیر طبیعى نیز همین خواهد بود.

 

 
بطور کلى از هر خلطى که محترق گردد سوداى غیر طبیعى مى ‏ماند.

 

 
علت بروز مالیخولیا وجود ماده سوداوى در مغز است.
 
همین امر سبب فعالیت باطل یا ناقص قواى دماغى خواهد گردید.

 

 
اگر ماده سوداوى در تمام بدن پراکنده بوده و بخار آن به سوى مغز متصاعد شود
 
 نشانه این عارضه تکیدگى و ضعف بدن و نیز صلابت و اختلاف در نبض مى‏ باشد.
 
اگر سودا با خون همراه باشد، اختلال ذهنى، بشاشت، سرخى چشم، رنگ کدر مایل به سرخى بدن،
 
امتلاى رگ‏ها و عظم و سرعت نبض از نشانه ‏هاى سوداى دمویست.

 

 

 

                                                                                                                                 والسلام علیکم 

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
طب ایرانی راهی به سوی افق های تازه
نویسندگان
پیوندهای روزانه
Designed By Erfan Powered by Bayan